این تحقیق با هدف ارزیابی نشانگرهای کیفیت در آموزش عالی کشاورزی در آموزشکده فنی و حرفه ای کشاورزی اهواز از دیدگاه دانشجویان و آموزشگران انجام شده است. این تحقیق ازلحاظ هدف کاربردی بوده که با بهره گیری از روش پیمایش انجام شده است. در این تحقیق کلیه آموزشگران و دانشجویان آموزشکده کشاورزی اهواز به ترتیب به تعداد 50 و 450 نفر به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شده اند. ابزار این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بوده که برای جمع آوری داده ها و اطلاعات موردنیاز مورداستفاده قرار گرفته است. روایی پرسشنامه بر پایه نظرهای گروهی از اعضای هیات علمی و کارشناسان ترویج و آموزش کشاورزی تامین و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (a=0.83) محرز شد. برای تجزیه وتحلیل داده های گردآوری شده از نرم افزارSPSS19 بهره گرفته شد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد که بین دیدگاه دانشجویان و آموزشگران در زمینه نشانگرهای کیفیت در آموزش عالی کشاورزی در آموزشکده فنی وحرفه ای کشاورزی اهواز هیچ گونه اختلاف معنی داری وجود ندارد و مشخص شد که سطح نشانگرهای کیفیت در آموزش عالی کشاورزی بر اساس دیدگاه دانشجویان و آموزشگران در حد مطلوبی قرار دارد. تحلیل عاملی گویه های موثر بر بهبود کیفیت در آموزش عالی کشاورزی نشان داد که مهم ترین عامل ها عبارتند از: عامل عاطفی و نگرشی، عامل زیرساختی، عامل صلاحیت آموزشی، عامل توسعه آموزش کاربردی و عامل اعتباری و حمایتی.

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی دوره های آموزش الکترونیکی بر اساس اصول مبنایی آموزش مریل و طراحی انگیزه ای کلر و همبستگی آن با پیشرفت یادگیری و رضایت از دوره در آموزش عالی انجام شد. در این پژوهشِ از نوع همبستگی، تعداد 546 نفر از دانشجویان حاضر در دوره های آموزشی الکترونیکی مقطع کارشناسی دانشگاهها، با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ارزیابی کیفیت دوره ها با استفاده از ابزار ارزشیابی کیفیت آموزش اثربخش بر اساس اصول مبنایی و طراحی انگیزه ای - کنترل ارادی با ضریب پایایی آلفای کرانباخ 79/0 انجام شد. پیشرفت یادگیری و رضایت از دوره به ترتیب با استفاده از مقیاس سنجش پیشرفت یادگیری با ضریب پایایی75/0، و رضایت از دوره با ضریب پایایی 83/0 مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون های همبستگی، تحلیل واریانس و رگرسیون چند متغیری نشان دهنده همبستگی مثبت و معنادار میان تلفیق اصول مبنایی آموزش و عناصر انگیزه ای – کنترل ارادی با پیشرفت یادگیری و رضایت دانشجویان از دوره بود. در این میان عناصر فعال سازی، نمایش، یکپارچگی، حل مسئله، توجه، ارتباط، خودتنظیمی و کنترل محیط بیشترین همبستگی را با این متغیرها نشان دادند. در مجموع، نتایج حاکی از ارتباط معنادار اصول مبنایی و انگیزه ای با کیفیت دوره های آموزش الکترونیکی بود.

هدف این تحقیق توصیفی- پیمایشی، تحلیل مولفه های کیفیت آموزش های الکترونیکی در آموزش عالی کشاورزی بود. جامعه آماری آن را دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشکده های کشاورزی دانشگاه های دولتی ایران (N=8541) تشکیل دادند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 286 نفر از آن ها برای نمونه انتخاب شدند، سپس با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه گردآوری شدند و با نرم افزار SPSS نسخه 19 و همچنین نرم افزار LISREL نسخه 8.5 تجزیه وتحلیل شدند. روایی صوری پرسشنامه با پانل متخصصان بررسی و کسب شد و برای تعیین میزان پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد (0.97). نتایج رتبه بندی مولفه های کیفیت آموزش الکترونیکی کشاورزی نشان داد که مولفه فراگیر در بالاترین و مولفه ارزشیابی در پایین ترین رتبه ها قرار دارد. برای شناسایی مولفه های کیفیت آموزش های الکترونیکی در آموزش عالی کشاورزی از تحلیل عاملی اکتشافی وبرای بررسی شاخص برازش نیکویی مدل تحقیق از تحلیل عاملی تاییدی و مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان داد که مولفه های کیفیت آموزش های الکترونیکی در آموزش عالی کشاورزی از پنج عامل مجزای طراحی- اجرا، آموزشگر، زیرساختی - پشتیبانی، مالی - سیاست گذاری و مدیریتی- ارزشیابی تشکیل شده است که این عوامل 69.59 درصد از واریانس کل متغیرها را بیان کرده اند.

تحقیق حاضر با هدف "توافق سنجی دانشجویان و اعضای هیات علمی پیرامون هر یک از مولفه های تبیین کننده کیفیت آموزش عالی کشاورزی" انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل دو گروه اعضای هیات علمی 157) نفر) و دانشجویان 2202) نفر) رشته های کشاورزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران بودند که از هر کدام به ترتیب 67 نفر و 118 نفر برای انجام تحقیق انتخاب گردیدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. اعتبار (روایی) پرسشنامه با نظر متخصصان و استادان گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران مورد تایید قرار گرفت. به منظور تعیین قابلیت اعتماد (پایایی) ابزار تحقیق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که میزان آن برای هر یک از مقیاس های اصلی پرسشنامه در حد مناسب (بالای (0.7 بود. نتایج بدست آمده از تحقیق نشان داد که از میان 86 متغیر مورد بررسی، بین اعضای هیات علمی و دانشجویان در خصوص 57 متغیر توافق وجود داشت که برخی از آن ها شامل "عملی بودن اهداف رشته تحصیلی، استفاده از نظرات سازمان های اجرایی در تدوین محتوای دروس رشته تحصیلی، سوابق و تجارب پیشین دانشجو در رابطه با کشاورزی، ارتباط رشته تحصیلی استاد با موضوع تدریس، ترویج فرهنگ تفکر انتقادی و تحلیلی توسط استاد، توانایی استاد در ایجاد بحث و تبادل نظر و هدایت آن، و شرایط محیطی کلاس ها" بودند.

امروزه یکی از مسائل مهم درآموزش‎عالی به طور عام و درآموزش‎عالی کشاورزی به طور خاص ارزیابی مستمّر کیفیت پژوهش و آموزش است. طی دو دهه گذشته، کشورهای متعددی کوششهای ویژه‎ای در جهت بهبود کیفیت آموزش‎عالی به عمل آورده‎اند. آنها در انجام این امر، رهیافتهای گوناگونی از ارزشیای را به کار برده‎اند. در میان این رهیافتها، ارزیابی درونی ویژگیهای جامع و سیستماتیک دارد که منجر به بهبود کیفیت مستمرمی‎گردد. از طریق ارزیابی درونی اعضای هیأت علمی، فعالیتهای گذشته گروه آموزشی را بررسی و نقاط قوّت، فرصتها و تهدیدات را برای طرح‎ریزی توسه آتی گروه آموزشی شناسایی می‎کنند. هدف اصلی این مطالعه به کارگیری ارزیابی درونی در گروه ترویج و آ موزش کشاورزی به منظور بهبود کیفیت آن بوده است. این مطالعه این تحقیق پیمایشی است و در آن برای تجزیه وتحلیل داده‎ها از آمار توصیفی استفاده شده است. در به کارگیری این الگو، ابتدا زمینه (اهداف دوره)، دروندادها، فرایندها، بروندادها و پیامدها در قالب 5 عامل: دانشجویان، دانش‎آموختگان، ساختار و مدیریت، فرآیند یادگیری و دوره آموزشی اجرا شده مورد توجّه قرارگرفتند. بعد از تعریف ملاکهای مناسب برای هر عامل، نشانگرهای مناسب مربوط به هر ملاک شناسایی شدند. سپس براساس اهداف پژوهش و آموزشی گروه، وضعیت مناسب‎ برای نشانگرها به وسیله اعضای هیأت علمی تعریف شد تا وضعیت موجود عوامل با آنها مقایسه و مورد قضاوت قرار گیرد. پیمایش با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه صورت گرفت. جمعیت تحت مطالعه شامل همة 24 نفر دانشجویان گروه، 65 نفر دانش‎آموخته، 65 نفرکارفرما، 4 عضو هیأت علمی و رئیس گروه است. نتایج ارزیابی نشان می‎دهند که باتوجه به اهداف و رسالتهای گروه آموزشی، اهداف دوره مطلوب و دروندادها نظیر (دانشجویان، منابع یادگیری، برنامه‎ درسی، و …)، فرآیندها شامل (یادگیری، تدریس و…) و بروندادها شامل (دانش‎آموختگان و آثار علمی هیأت علمی) نسبتاً مطلوب بوده‎اند. درنهایت، براساس نتایج ارزیابی، توصیه‎هایی برای بهبود کیفیت آموزشی و پژوهشی گروه ارائه شده‎اند.

پژوهش حاضر با هدف سنتز ادبیات مربوط به دانشگاه مهارت محور در راستای شناسایی مولفه های دانشگاه مهارت محور در نظام آموزش عالی کشور انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و با روش کیفی فراترکیب انجام شده است. جامعه آماری، کلیه مطالعات انجام شده در بازه زمانی 1380 الی 1401 است. در این راستا 38پژوهش در زمینه موضوع موردنظر ارزیابی و درنهایت 22 پژوهش به صورت هدفمند انتخاب گردید و با تحلیل محتوا و ترکیب ادبیات مربوط، درمجموع 126 کد،12 مفهوم، 7 مقوله کلیدی طی فرایند جست وجو و ترکیب نظام مند متون شناسایی و مورد تحلیل قرار گرفت و اعتبار آن از طریق آزمون کاپای کوهن تأیید گردید. نتایج تحلیل نشان داد، که مهم ترین مولفه های کلیدی شناسایی شده شامل: دولت، ماموریت و رسالت های دانشگاه، پژوهش، آموزش، ارتباط با صنعت، فرهنگ و تعامل با محیط بین الملل است. این پژوهش ازآن جهت که درک عمیقی از ادبیات موجود در مورد موضوع پژوهش با شناسایی مولفه های دانشگاه مهارت محور ارائه می دهد، می تواند در سیاست گذاری های نظام آموزش عالی کشور در راستای توسعه مهارت محوری در نظام آموزش عالی کشور مورداستفاده قرار گیرد.

در این مقاله، بهبود مستمر در فرایند آموزش به عنوان یکی از اصول اساسی مدیریت کیفیت فراگیر در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین و دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز بررسی شده است. مطالعه به روش توصیفی پیمایشی انجام گرفت. اطلاعات با استفاده از ابزار پرسشنامه و از 322 نفر از دانشجویان و 81 نفر از اعضای هیات علمی دو دانشگاه به دست آمد. روایی پرسشنامه با نظرسنجی از استادان و متخصصان مجرب تایید شد. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای برای انتخاب دانشجویان مقطع کارشناسی مورد استفاده قرار گرفت و از دانشجویان مقطع تحصیلات تکمیلی و اعضای هیات علمی، سرشماری به عمل آمد. یافته های پژوهش نشان می دهد که میزان بهبود مستمر در فرایند آموزش در دو دانشگاه مورد مطالعه مطلوب نمی باشد. همچنین تفاوت معنی داری بین دیدگاه دانشجویان و اعضای هیات علمی دو دانشگاه پیرامون میزان بهبود مستمر در فرایند آموزش وجود دارد. بالاترین میزان بهبود مستمر مربوط به فرایند تدریس و پایین ترین آن نیز مربوط به فرایند یادگیری، ارزیابی شده است. یافته ها نشان داد که گروه های آموزشی ترویج و آموزش کشاورزی، زراعت و اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی از بالاترین کیفیت و گروه های علوم دامی و صنایع غذایی از پایین ترین کیفیت در فرایند آموزش در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین برخوردار هستند، اما در کیفیت فرایند آموزش گروه های آموزشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز تفاوت معنی داری مشاهده نمی شود. در انتها با توجه به نتایج مطالعه، پیشنهادهایی به منظور بهبود عملکرد مدیریت جهت افزایش میزان بهبود مستمر در فرایند آموزش در دانشگاه ها بیان شده است.

کلاس های معکوس به عنوان یک روش آموزشی برای بهبود درگیری دانشجویان، مهارت های تفکر انتقادی، پیامد های یادگیری و موفقیت در حال رشد هستند. با این حال، ادبیات فعلی در کلاس های درس معکوس، بینش محدودی در مورد انگیزه ها، ادراک ها و مزایای فراگیران، به ویژه در زمینه آموزش عالی ارائه می دهد. هدف از این مطالعه کیفی، درک مدرسان کلاس معکوس در آموزش عالی ایران، با تأکید بر مزایای آن برای فراگیران بود که مربیان هنگام تدریس در قالب کلاس معکوس در یک دانشگاه دولتی با آن روبرو می شوند. به طور خاص، در این مطالعه بهترین استراتژی ها برای اجرای کلاس های درس معکوس ذکر شده است. پژوهش حاضر مطالعه ای کیفی از نظر هدف کاربردی و از جهت روش پژوهش کیفی و مبتنی بر پارادایم تفسیری و با رویکرد استقرایی در این مطالعه از مصاحبه نیمه ساختار یافته برای گرداوری اطلاعات استفاده شده است. 13 نفر از اساتید که قبلاً با استفاده از روش کلاس معکوس، تدریس می کردند، مصاحبه شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. برای افزایش پایایی و اعتبار تجزیه و تحلیل، از کمک همکار استفاده شد. یافته های این پژوهش چندین مزایای مرتبط با بکارگیری روش تدریس معکوس در آموزش عالی ایران را نشان داد: 1) افزایش کیفیت یادگیری، 2) تقویت تفکر سطح بالا و 3) اجتماعی کردن فراگیران. این یافته ها به طور بالقوه می توانند به عنوان راهنمایی برای مدرسانی که می خواهند برای بهبود نتیجه یادگیری دانشجویان خود از روش کلاس درس معکوس سود ببرند، استفاده شود.